Początki
Wraz z powstaniem diecezji elbląskiej do życia powołane zostało także Elbląskie Duszpasterstwo Akademickie. Pierwszym jego opiekunem był ks. Jacek Neumann. Pełnił tę funkcję już wcześniej, jako pomocniczy duszpasterz akademicki dla miasta Elbląga w ramach diecezji warmińskiej. Będąc równocześnie wikariuszem parafii św. Mikołaja w Elblągu oraz nie dysponując zapleczem duszpasterskim typu własny kościół, prowadzone przez niego duszpasterstwo miało charakter stosunkowo wąski. Dało ono jednak podwaliny pod dalszą działalność.
Dnia 27 sierpnia 1992 roku nowym duszpasterzem akademickim został ks. Edward Rysztowski. Był on równoczśnie diecezjalnym duszpasterzem młodzieży diecezji elbląskiej. Z czasem w jego gestii znalazł się kościół Bożego Ciała, który od tej pory stał się także miejscem spotkań studentów. Ks. Rysztowski, nie pełniąc dodatkowych funkcji typu wikariusz, był rektorem wspomnianego kościoła i w pełni mógł zadedykować swój czas pracy z młodzieżą. Był on za nią odpowiedzialny i w ramach diecezji ją animował. Jego inicjatywom trzeba zawdzięczać powstanie Katolickiego Stowarzyszenia Młodzieży Diecezji Elbląskiej, Ośrodka Formacyjno-Duszpasterskiego w Mikoszewie, Katolickiego Ruchu Antynarkotycznego. Praca ze studentami nie rozwijała się jednak na miarę jego oczekiwań. Związane było to z prostym faktem nie istnienia jako takiego środowiska akademickiego w Elblągu. Dopiero pod koniec swojej pracy zaczęła organizować się Państwowa Wyższa Szkoła Zawodowa (połączyła ona istniejącą w Elblągu Filię Politechniki Gdańskiej wraz ze Studium Nauczycielskim z ul. Czerniakowskiej). Zaczęła organizować się prywatna Bałtycka Wyższa Szkoła Humanistyczna.
Ks. Rysztowski bacznie przyglądał się i partycypował w tworzeniu się środowiska akademickiego w Elblągu. Nie przypadkowo został pierwszym kapelanem Wydziału Zamiejscowego Wyższej Szkoły Zarządzania i Przedsiębiorczości im B. Jańskiego z Warszawy. Pracował tam do końca roku akademickiego 2000/2001. Nie były to jedyne obowiązki ks. Rysztowskiego. Wśród wielu innych funkcji był także dyrektorem Wydziału Nauki Katolickiej. Dnia 13 stycznia 1999 roku podjął decyzję O rezygnacji z funkcji duszpasterza akademickiego.

lata 1999 - 2006
Dnia 6 stycznia 1999 roku powrócił do diecezji ks. Andrzej Kilanowski. Wcześniej przebywał na studiach doktoranckich w Rzymie i z dniem 31 stycznia 1999 roku, decyzją bp Andrzeja Śliwińskiego został mianowany nowym duszpasterzem akademickim. Od tego czasu zmieniła się siedziba duszpasterstwa. Kościołem akademickim został kościół św. Jerzego w Elblągu a jego opiekunem i rektorem wyżej wspomniany kapłan. W tym czasie istniały już w Elblągu trzy szkoły wyższe, jedna państwowa (Państwowa Wyższa Szkoła Zawodowa) i dwie prywatne (Wydział Zamiejscowy Wyższej Szkoły Zarządzania i Przedsiębiorczości im. B. Jańskiego - obecnie Szkoła Wyższa im. B. Jańskiego oraz Elbląska Uczelnia Humanistyczno-Ekonomiczna). Obejmują one w przybliżeniu rzeszę ok. sześciu, siedmiu tysięcy studentów, z których tylko część to studenci dzienni. W ten sposób wytworzyły się bardziej sprzyjające warunki dla funkcjonowania normalnego duszpasterstwa. Oprócz kościoła utworzone zostało prowizoryczne na razie zaplecze akademickie. Studenci wyremontowali dwa pomieszczenia użyczone dzięki życzliwości proboszcza parafii św. Jerzego. Pomocą służą także sale klasztoru Sióstr Klarysek od Wieczystej Adoracji przyległe do kościoła św. Jerzego. Utworzono statut duszpasterstwa. Powstało jego logo. Pojawiła się strona internetowa. Dobrze układa się współpraca z wyżej wymienionymi szkołami, co widać szczególnie przy inauguracji raku akademickiego czy organizowaniu sesji lub sympozjów naukowych. Z początkiem roku akademickiego 2002/2003 ks. Kilanowski został mianowany kapelanem Szkoły Jańskiego.

Wraz ze zmianą biskupa elbląskiego nowy ordynariusz bp Jan Styrna powołał dwa nowe punkty duszpasterstwa akademickiego przy parafii oo Redemptorystów i Salwatorianów. Aktualnie są one w stadium organizacyjnym. Duszpasterzami są ks. Piotr Łapiński SDS i o. Antoni Karaś CSsR. Są one w łączności i podlegają duszpasterstwu św. Jerzego.

ks. Andrzej

cofnij